HerVerbinden

16 nov 2015 (update artikel 9 dec 2014) - © Erik van der Waal - HerVerbinden.nl

Het in de jaren tachtig door Richard Gardner beschreven Parental Alienation (syndrome) (Oudervervreemding/Ouderverstoting) is aan controverse onderhevig en is na vele jaren van disussie nog niet als zodanig opgenomen in DSM V: het handboek met overzicht van erkende psychiatrische stoornissen.
Nog slechts weinig jeugdhulpverleners, psychologen en psychiaters zijn goed op de hoogte van deze materie, de dynamiek en (gedrags-)psychologische achtergronden rond dit thema. Daarvoor durven ook nog teveel huisartsen, therapeuten, advocaten en rechters niet daadwerkelijk direct aan de bel te trekken en/of in te grijpen in situaties waarin kinderen ernstige vormen van emotioneel misbruik blijken te ondergaan en als gevolg daarvan landurig van hun andere ouder en familie/sociale omgeving worden vervreemd, zoals vaak in hoog conflict(vecht)scheidingen het geval is.

Bij Fysieke kindermishandeling waarbij uiterlijke en/of inwendige verwondingen en kwetsuren zichtbaar zijn, weten we maatschappelijk al wel wat te doen: ingrijpen, kind uit de onveilige situatie halen, weg bij degenen die ze dit aandoen! Het kind vervolgens laten herstellen en degenen die voor de mishandeling verantwoordelijk is hiervoor ter verantwoording roepen, eventueel van rechtswege te straffen en zo mogelijk het gedrag voor de toekomst te corrigeren om recidieve te voorkomen.

Dat langdurige Emotionele kindermishandeling ook daadwerkelijk tot fysieke schade leidt bij kinderen, is door recent intensief hersenonderzoek komen vast te staan. De ontwikkeling van de kinderhersenen wordt in dergelijke omstandigheden duidelijk beperkt, aangezien het kinderbrein zich meer met de basale dagelijkse veiligheid en overleven moet bezighouden, dan dat het kan bouwen aan vaardigheden, eigen identiteit en toekomstplannen. (bit.ly/1ue5S4i)

Emotionele mishandeling treedt vaak op tijdens hoog-conflict(vecht)scheidingen. Kinderen die om vele 'redenen' langdurig bij de andere welwillende ouder/familie worden weggehouden, ook als daar geen enkele ojectieve grond voor is. Zij worden vanuit de ouderlijke (over)macht door de ouder waar ze bij wonen zwaar emotioneel gemanipuleerd, schuldgevoelens aangepraat en bedreigd: gebrainwashed. De kinderen die dit ondergaan worden angstig en weten niet beter (ze hebben vaak zelf niet in de gaten dat ze op deze manier negatief geprogrammeerd, gemanipuleerd en angstig gemaakt worden om contact met de andere ouder te hebben. De Amerikaan Ryan Thomas heeft dit zoals vele anderen zelf in zijn jeugd meegemaakt en vertelt in enkele recent gepubliceerde duidelijke videos wat dit met hem als kind heeft gedaan (http://bit.ly/1zQ29is).

Emotionele Kindermishandeling in Nederland

Hoe komt het dat de Nederlandse medische en jeugdbeschermende beroepsbevolking zo anders (nauwelijks, inadequaat, traag, niet) reageert op zware emotionele mishandeling als we dit stellen tegenover de unanieme houding van 'zo snel mogelijk ingrijpen en het kind uit de bedreigende/onveilige situatie halen' zoals we bij Fysieke kindermishandeling zien gebeuren? Nemen we de zaak pas serieus bij zichtbare verminking? Is stagnatie in de hersenontwikkeling van het kind niet voldoende? Zijn de psychische en gedragsproblemen die deze kinderen door de emotionele mishandeling ontwikkelen niet voldoende om snel een daadkrachtig ingrijpen te rechtvaardigen?

Hoe komt het dat we zo vaak handelings-verlegenheid zien in deze omstandigheden?
Is het eigenlijk niet zo dat de handelings-onbekwaamheid voortkomt uit te weinig kennis van zaken? Dat (basis)kennis/inzicht ontbreekt rond hechtingstheorie, vervreemding, PA(S), kennis van persoonlijkheidskenmerken, psychologie van en dynamiek binnen samengestelde/gezinnen/families, een heldere gezond-verstand-blik op en aanpak van de emotioneel misbruik-aantonende situaties rond kinderen?
Vele kinderen laten dit in hun gedrag zien. Het is de taak van de volwassenen en professionals om dit gedrag te kunnen duiden, te doorzien wat het kind aangeeft, als resultante van de psychische omstandigheid waarin het kind opgroeid. Die omstandigheid en dagelijkse realiteit wordt voornamelijk vormgegeven door de volwassenen in het sociale systeem rond het kind, niet door het kind zelf..

Uitleg en behandeling van Parental Alienation op basis van bekende en wetenschappelijk geaccepteerde hechtingstheorieën.

Graig Childress PsyD geeft voor de Californian Southern university in een uitgebreid college zijn uitleg rond Parental Alienation; vanuit zijn uitgebreide ervaring, kennis en visie, gebaseerd op het hechtings-systeem en het daaruit veelal voortkomende narcistisch/borderline gedrag: Parental Alienation: http://bit.ly/1yyHywo
Zijn Model: An Attachement Based Model of Parental Alienation, heeft hij vastgelegd in zijn boek Foundations (mei 2015).

HerVerbinden - najaar 2015 - Week van HerVerbinden - 4e week november
Tijdens Masterclass Parental Alienation en HerVerbinden Ontmoetingen in de Week van HerVerbinden, zal aan deze theorie in de context van oudervervreemding/ouderverstoting meer inhoudelijk aandacht geschonken worden. Ook bij (in house) lezingen/(verdiepings-)trainingen en (bij)scholingen (op verzoek), voor beroepsgroepen die hiermee te maken hebben/krijgen. Bijvoorbeeld als aanvulling op de 'Methodiek bij de aanpak van complexe scheidingen', die op 21 nov 2014 werd gepresenteerd.

© Erik van der Waal - HerVerbinden.nl